اگر مي خواهيم زمينه ي ظهور را آماده کنيم تنها راه اخلاق است. اگر
انسان متخلق به خلق و خوي الهي شود آن وقت دنيا گلستان مي شود. وقتي انسان الهي شد
و ظرف وجوديش اخلاق شد ديگر سياستش، نظامي گريش، همه اعمالش و حتي عقلش اخلاق مي
شود. آن وقت ديگر زمينه ي ظهور آماده است.
بشر يادش رفته آن کد گمشده اش همين اخلاق است. اگراين را پيدا کند به
خدا قسم دنيا گلستان ميشود....
از بيانات گهر بار حضرت آيت الله قرهي
در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه اي برون آي اي کوکب هدايت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نيفزود
زنهار از اين بيابان وين راه بي نهايت
اي آفتاب خوبان مي جوشد اندرونم
يک ساعتم بگنجان در سايه عنايت
...در اين دنياي وانفسا که مظاهر و جلوه هاي دنيا ياد حضرت حق را
در دلها کمرنگ کرده و هدف خلقت در پيچ و خم روزمرگي گم شده و آرامش از قلبها رخت
بر بسته؛ قلب هاي خسته را مأمن و پناهي و حصن حصيني بايد تا فارغ از هياهوي دنيا
زنگارها را بزدايند و براي لحظاتي شيطان را از اين حريم کبريايي فراري دهند...
اما اين حصن حصين را کجا بيابيم؟ آن پناه کجاست؟
سلام با اين مطلب به روز هستم . ممنون از وبلاگتون